Huršid Ahmed-paša bio je poznati osmanski vojskovođa i veliki vezir tokom 19. veka.
Čerkeskog porekla, rođen je na Kavkazu kao sin hrišćanskog sveštenika. Uzet je kao mlad, preveden na islam i uključen u janjičare.
Marta 1809. godine poslat je u Srbiju u cilju suzbijanja Prvog srpskog ustanka Karađorđa Petrovića. Sprečio je 1809. godine oslobađanje Niša pobedivši Srbe pod vođstvom Stevana Sinđelića u Čegarskoj bici. Uspeo je da okruži srpsku vojsku.
Huršid je nakon katastrofe iskoristio preganjanje srpskih starešina, pa je zaobišavši Deligrad stigao bezmalo do ušća Morave. Međutim morao se vratiti sa prelaskom Rusa na Dunavu.
Kada je stigao u Niš od lobanja srpskih vojnika sazidao je Ćele kulu.
Ćurčijama je plaćao za svaku odranu srpsku glavu po 25 groša. U tri metra visoku kulu ugradio je 952 lobanje. Na svakoj strani kule 14 redova po 17 lobanja.
Godine 1810. poražen je na Varvarinu, a 1811. izigrali su njegove predloge koje je kao veliki vezir učinio Karađorđu: da se od Srbije obrazuje kneževina sa pravima koje su imale knjaževine Vlaška i Moldavija. Zbog tih neuspeha je smenjen sa položaja Velikog vezira i postavljen na mesto Niškog paše.
Dana 5. septembra 1812. godine imenovan je za Velikog vezira, što je obavljao do 1. aprila 1815. godine. Ostao je tokom kampanje u Srbiji kao serasker, i uništio je revolt ulaskom u Beograd u oktobru 1813. godine. Komandovao je vojskom od osamdesetpet hiljada ljudi i prodro je sa juga. Te godine je imenovan za vezira Bosne i odatle je uspešno komandovao protiv Drugog srpskog ustanka Miloša Obrenovića.